Hercümerç eyledi ruhumu gözlerin,
Özlediğimi dünyaya haykırırım da,
Bir sana söyleyemem…
Ortak olmazsa, utanır insan sürurundan,
Şair olduysam, bundan münezzeh değilim.
Cemalindeki sivilceye har oldu yanıyor kalbim,
Bu yangınla dünyayı yakarım da,
Bir sana söyleyemem…
Bu bir, aşk mektubunun zarfıdır.
Mazrufu, ucu yakılmış kalbim,
-Üstüne parfüm dahi sıkabilirim,-
Bir sana söyleyemem.
Tebelleş olmak değil derdim,
Bir aks-i seda duymak…
Belki eş olacağım sana, muradımıza erdim,
Mecnun gibi dillere düşerim de,
Bir sana söyleyemem.
Elinde lügat, anlarsan yazdıklarımı toy sevdiceğim;
Sevsen de sevmesen de, tevriyeler yapılır çakıl taşlarından…
Daha ne beklenir aşkını anlatması için insandan,
Lal olsa da dillerin, bir bana söyle…
